Kryl i Herbert

„Demokracie rozkvétá, byť s kosmetickou vadou. Ti, kteří kradli po léta, dnes dvojnásobně kradou” tej piosenki czeskiego pieśniarza Karela Kryla słuchałem 4 czerwca. W luźnym tłumaczeniu: „Demokracja rozkwita, lecz z pewnym defektem. Ci, co nas okradali, przez lata teraz kradną dwa razy tyle”. Dalej jest o tym, że ci, co nas dręczyli za komunizmu, dziś jako biznesmeni wyrzucają nas z pracy. Mało kto dziś pamięta, że w 1989 r. rola Kryla była niemała. Po Okrągłym Stole śpiewał we Wrocławiu, gdzie przyjechały tysiące Czechów, bo u nich Kryl był wciąż zakazany. A potem śpiewał do setek tysięcy manifestantów w Pradze. Ale szybko, zamiast zostać autorytetem opływającym w luksusy, odmówił akceptacji systemu, w którym – jak pisał – nastąpiło „przekształcenie majątku bolszewików, nakradzionego