Sztokholm reformuje wojsko

Pod koniec lat 90. XX w. szwedzka polityka obronna zaczęła przechodzić znaczącą metamorfozę. Kraj zerwał z prowadzoną dotychczas polityką neutralności na rzecz pozostawania poza sojuszami wojskowymi (bezaliansowości). Szwedzi uznali, że po upadku komunizmu dwubiegunowy świat w praktyce upadł, więc należy dążyć do integracji i bliskiej współpracy z innymi państwami.  W świetle prowadzonej przez rząd Królestwa Szwecji polityki obronnej uznać można, że tak naprawdę myślenie o konflikcie w wymiarze militarnym jest zupełnie pomijane. Reformy sił zbrojnych mające na celu przystosowanie wojska do zaangażowania międzynarodowego skutkują znaczącym ograniczeniem możliwości działania. Nie zmieniają tego stanu nawet regularnie pojawiające się informacje o potencjalnym zainteresowaniu