Dla tych, którzy są, byli i będą

1 listopada w powązkowskich katakumbach w Warszawie po raz kolejny odbędzie się wspólne śpiewanie ludowych pieśni żałobnych. – Pieśni te łączą tych, którzy byli, z tymi, którzy są, i tymi, którzy nadejdą. Ich przekaz antropologiczny jest do bólu realistyczny – mówi w rozmowie z „Codzienną” Adam Strug, śpiewak, instrumentalista i etnomuzykolog. Jak się narodziła idea pierwszolistopadowych spotkań śpiewaczych w Warszawie?  Spotkania na Powązkach odbywają się od moich czasów licealnych, czyli od połowy lat 80. Obecną formę przybrały przed pięcioma laty. Idea też nie jest nowa. Wystarczy sięgnąć do Mickiewiczowskich „Dziadów”, których fragmentem rozpoczynamy nasze coroczne spotkania w katakumbach. W tym roku będziecie śpiewali barokowe pieśni zegarowe. Zegarowe, czyli jakie?  Pieśni