Kryzys politycznej poprawności

Polityczna poprawność nie jest cechą ostatniej epoki. Każda miała swój pomysł na specyficzny język, zespół akceptowalnych zachowań czy obowiązujący światopogląd. Cechą ostatniego półwiecza, w kulturze masowej zdominowanego przez rewolucję 1968 r., było połączenie liberalizmu z marksizmem. Filozofie te w wielu punktach są ze sobą sprzeczne, ale w masowej kulturze nie wymaga się logiki. Podstawowym paradygmatem tego ruchu było wywrócenie tradycyjnego porządku, przeprowadzane w drodze psychicznego, a często administracyjnego i ekonomicznego terroru. Większość jako akumulator wartości była wroga, a decydować miały mniejszości. Faktycznie polityczna poprawność stała się orężem totalitaryzmów wspieranych przez Moskwę czy arabskich lub latynoskich watażków