​Odkrywanie zbrodni katyńskiej

Rodziny polskich oficerów, którzy trafili do niewoli sowieckiej po 17 września 1939 r., przez kilka lat nie wiedziały, co się z nimi dzieje. Prawda wyszła na jaw dopiero w 1943 r., kiedy na masowe groby natrafili wycofujący się Niemcy. Na ostateczne wyjaśnienie tajemnicy zbrodni trzeba było czekać kolejne kilkadziesiąt lat. Kluczowy dla losu polskich żołnierzy był 5 marca 1940 r. Właśnie na ten dzień datowany jest dokument Ławrientija Berii, ówczesnego szefa NKWD, na którym widnieją podpisy członków politbiura akceptujących pomysł likwidacji polskich jeńców. Wśród ponad dwudziestu tysięcy przetrzymywanych w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku byli nie tylko żołnierze, lecz także funkcjonariusze policji, Korpusu Ochrony Pogranicza, lekarze, adwokaci, urzędnicy. Słowem