Kapitalizm polityczny wiecznie żywy

Przyglądając się aferze taśmowej w PSL-u, trudno się oprzeć wrażeniu déjà vu. Korupcja, kumoterstwo, nepotyzm, obchodzenie prawa, wyprowadzanie publicznych pieniędzy do prywatnych kieszeni – wszystko to już było. Zwłaszcza trudno się dziwić ludziom z partii – której lider nie waha się komentować ujawnionych wypadków nepotyzmu stwierdzając, że dobrze jest, gdy dzieci idą w ślady rodziców – kiedy robią trzeciorzędne przekręty w trzeciorzędnej firmie. Skąd więc całe to medialne podniecenie? Kolejny raz widać, jak infantylna jest nasza debata: gdy systemowe problemy z korupcją opisują naukowcy (np. prof. Antoni Kamiński), gdy piętnuje je w swoich raportach Najwyższa Izba Kontroli – żaden dziennikarski pies z kulawą nogą tym się nie zainteresuje. Znacznie większe afery (jak ostatnio infoafera