Infant Kola

Księżyc zagląda przez okienka, śpi Mińsk – wrogowie i rodzina i tylko duma Łukaszenka – „Jak abdykować na rzecz syna? Wszystko by było znakomicie” – tutaj zamyśla się głęboko – „Zachować władzę, mienie, życie… A lud by dostał Kolę (z koką!)” W krąg krążą dyktatorów cienie, co niewoliły liczne kraje – „Pomysł ciekawy jest szalenie, ale nigdzie się nie udaje. Kończy się w bunkrze, pośród lasu...” „W życiu” – śmiech Baćki brzmi dość długo. „Dajcie mi tylko trochę czasu, a zrobię wam Koreę! Drugą!”.