Polska nieczuła

W Warszawie protestują rodzice dzieci niepełnosprawnych. Skazani na jałmużnę nie mogą wykonywać swoich normalnych obowiązków. W tym samym czasie minister Arłukowicz ogłasza, że chorzy onkologicznie będą mieli specjalne przywileje i skończy się ich walka o dostęp do leczenia. Pierwsze jest klęską rządu, drugie – sprzedawane jest jako jego sukces. Ale przecież obie sprawy w równym stopniu pokazują słabość polskiego państwa, które może i poradziło sobie z Euro, ale zawodzi tych, którzy wymagają szczególnej jego opieki. Polskie państwo ma w sobie coś wyjątkowo nieczułego. Nie ma to nic wspólnego z liberalizmem lub jego brakiem. Czymś naturalnym jest bowiem odruch pomocy wobec tych, którzy nie poradzą sobie sami nie z lenistwa, ale z powodów, które przekraczają ich możliwości. Polskie państwo