„Halicz”: Za śpiewanie kolęd były dwa dni głodówki

WYWIAD \ Z HENRYKIEM KOŃCZYKOWSKIM PS. HALICZ, ŻOŁNIERZEM BATALIONU „ZOŚKA” I BOHATEREM KSIĄŻKI „ZOŚKOWIEC”, ROZMAWIA Nie wolno nam było śpiewać kolęd, więc śpiewaliśmy szeptem. W stalinowskim więzieniu w czasie świąt Bożego Narodzenia składaliśmy sobie życzenia. Ale co to mogły być za życzenia, gdy wielu z nas czekało na egzekucję. Jak wyglądały wigilie w Pana domu w przedwojennej Warszawie? Były bardzo rodzinne. Przychodził na nie m.in. mój ojciec chrzestny, wielki miłośnik epoki napoleońskiej, i zawsze przynosił mi jakąś książkę. Wypatrywaliśmy z dziećmi pierwszej gwiazdki. Nie lubię ryb i grzybów, więc nie jadałem tych głównych wigilijnych dań. Oczywiście śpiewaliśmy kolędy. Mój ojciec cudownie grał na skrzypcach. Przychodził św. Mikołaj? Tak. Jak byliśmy mali, przebierał się za