Chiński syndrom

Mieliśmy ostatnio klasyczny przykład nieskoordynowania działań. Oto Jarosław Kaczyński powiedział na wiecu coś o Chinach, tak jak kiedyś o Gabonie, Biedronce czy o plażach w Egipcie, co wybrano na leitmotiv kolejnej kampanii ośmieszającej prezesa PiS-u. Muahahaha, Jarosław chce wpędzić Polskę w nędzę i komunistyczną dyktaturę, co to stosuje karę śmierci i zmusza ludzi do pracy przez milion godzin w tygodniu. Kampania zaczynała się rozkręcać i nabierać rumieńców, aż tu nagle brzdęk! Prezydent Komorowski jedzie do Chin! Hmmm… Konsternacja, nerwowe bębnienie palcami, co robić? Nagle Chiny okazały się cool, podnoszono, że to potęga gospodarcza, 10 proc. wzrostu rocznie, inwestycje, kultura, historia i w ogóle. Chiny nikogo już nie śmieszyły. A żarty z Jarosława się skończyły w tak samo nagły