Nie tak łatwo rozliczyć narodowych socjalistów

Społeczeństwo niemieckie nie było skłonne do uznania swojej winy i wyrażenia skruchy. Stosowana na początku przez aliantów terapia szokowa, polegająca na uświadamianiu Niemcom ogromu zła przez pokazywanie zdjęć, filmów i odwiedzanie obozów koncentracyjnych oraz transmitowanie procesów zbrodniarzy, nie przyniosła oczekiwanego skutku, a wręcz przeciwnie przyczyniła się do narastania oporu przeciw ściganiu nazistów. Krytykowano procesy, nawet norymberski, uważając je za nieobiektywny sąd zwycięzców nad pokonanymi i zemstę. Podobną niechęć budziła denazyfikacja, czyli usuwanie zwolenników nazizmu z życia publicznego i gospodarczego okupowanych Niemiec. Przeprowadzano ją na mocy postanowień konferencji Wielkiej Trójki w Poczdamie oraz Dyrektywy nr 24 Sojuszniczej Rady Kontroli w Berlinie z 12