Polityka i sztuka

SZTUKA \ OD SIEMIRADZKIEGO DO TĘCZY Polscy estetycy – Roman Ingarden, Stanisław Ossowski, Władysław Stróżewski – zastanawiając się nad wartością dzieł sztuki, wyróżnili w nich trzy części, które składają się na kompletną wartość ocenianego dzieła. Co więcej, uznali, że każda z nich ma wartość obiektywną, to znaczy niezależną od postawy oceniającego. Pierwsza wartość to wartość artystyczna, czyli jakość dzieła, którą wspomniani estetycy nazwali wartością prawdy. Drugą wartością jest wartość estetyczna, czyli dzieło w oczach odbiorców, którą nazwali wartością piękna. Trzecią wartością, nazwaną wartością nadestetyczną, jest przekaz dzieła, czyli jego oddziaływanie na oglądających dzieło. Do końca XIX w. na dzieła sztuki składały się wszystkie trzy wartości. Dzieło miało być dobrze zrobione