ZDRADA

To straszne słowo znów przewija się w debacie publicznej. Tym razem w związku z przebiegiem rokowań w sprawie dyslokacji imigrantów w UE. Wszelako w ciągu ostatnich lat, a nawet dziesięcioleci powraca regularnie. Ujawnia głębokie rozdarcie dręczące polską psyche. Pojęcie zdrady, rozpaczliwie konkretne podczas wojny i w powojennym dziesięcioleciu, traciło swoją dobitność i wyraziste kontury, w miarę jak w PRL-u triumfowała „nasza mała stabilizacja”, szerzył się konformizm, relatywizm i zwykłe cwaniactwo. Po wprowadzeniu stanu wojennego termin na powrót znalazł się w powszechnym użyciu, odzyskał złowrogą esencjonalność. Białe jest czarne „Zdrada, zdrada, zdrada/Podstępne zimne oczy gada/Zdradzone wszystkie ideały/Białe jest czarne, czarne jest białe” – śpiewał zespół Manaam na płycie „