POmieszanie z POplątaniem

Dziwnych czasów dożyliśmy. Diabeł krzyczy „precz z piekłem!”, a Tusk mówi o reputacji. Tylko o jaką reputację chodzi? Czy o reputację lokajów, którzy są na każde skinienie oligarchy? Czy o reputację ministra byłego rządu, który twierdzi, że nasze państwo istnieje tylko teoretycznie, a tak ogólnie to „ch..., dupa i kamieni kupa”? Może o reputację bezczelnych oszustów twierdzących, że „dwa razy obiecane to jak raz spełnione”? Kiedy widzę na ekranie telewizora esbeków i komunistów skandujących wraz z Petru, POkemonami i sitwą ludową idiotyczne hasełka o obronie rzekomo niszczonej demokracji, krew mnie zalewa. Idzie za nimi tłum niewiedzący nawet, przeciwko czemu protestuje. Sędziowie TK piszą ustawę, a potem orzekają, że jest niezgodna z konstytucją. Gdzie tu sens, gdzie logika? Minął