Katar – zapach gazu i pieniędzy

Piszę te słowa w Katarze, w kraju fascynującym nie tylko ze względu na swoje bogactwo i rozmach inwestycyjny, ale również z powodu przeobrażeń, jakie dokonały się w nim w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. A jednocześnie kraju krytykowanym za np. niemal niewolniczą pracę zatrudnianych tam setek tysięcy robotników z innych, głównie muzułmańskich krajów. Tyle że niektóre z tych zarzutów nie mają nic wspólnego z rzetelną obroną praw człowieka. Gdy czytam o lamentach, że stadiony na piłkarskie mistrzostwa świata budowane są przez wyzyskiwanych, źle traktowanych i rzekomo fatalnie opłacanych ludzi z tzw. Trzeciego Świata, to jednocześnie słucham tych, którzy kojarzą gwałtowne nasilenie tych ataków z faktem powierzenia niemieckim – a nie brytyjskim – firmom budowy stadionów na World Cup