Bez wody, bez prądu…

Leśna chatka położona jest w osadzie Kasap. Dotarliśmy tutaj po całodziennej jeździe w papuaskim interiorze. Wąska asfaltowa droga wbiła się klinem pomiędzy bujne lasy, zielone pagóry i wyrastające nie wiadomo skąd słomiano-gliniaste chatki. W papuaskim buszu powoli dogasa kolejny słoneczny dzień. – Bogdan, ty musisz jeszcze mocniej zasuwać tą pompą! Bo w tym tempie to my dziś prysznica nie weźmiemy! – dobiega głos ze strychu naszej zrujnowanej leśnej chaty. Po chwili słychać odgłosy mocowania się z oknem, z którego w końcu wygląda niezwykle sympatyczna twarz młodego urwisa, który myśli tylko nad kolejnym dowcipem. To ojciec Józef, michalita. – Mówię ci, Boguś. Wytęż no mięśnie jeszcze, bo my ze Stefkiem to jeszcze dziś byśmy się chcieli wykąpać. – Już, już… Jeszcze chwilka i woda powinna