Rozstrzygną wyborcy, nie TV

Historia zatoczyła koło. Do lat 60., a nawet 70. debaty telewizyjne kandydatów na prezydenta USA czy inne polityczne nie istniały. Jednak już przed półwieczem to debaty TV ze wszystkimi gafami i błyskotliwymi wypowiedziami kandydatów zaczęły odgrywać decydującą rolę. Do dziś pamiętamy wpadki Jimmy’ego Cartera i riposty Ronalda ­Reagana. Śledząc telewizyjne debaty w Wielkiej Brytanii kandydatów na premiera rządu Jej Królewskiej Mości, mam wrażenie, że wróciliśmy do czasów sprzed sześciu dekad. W decydującej bowiem fazie prawyborów Partii Konserwatywnej znaleźli się świetnie wypadający w TV Rishi Sunak (niczym Kennedy) i słabiej sobie radząca Liz Truss (jak Nixon). Co więcej, w dwóch debatach kandydatów na premiera wszyscy bez wyjątku