Czy to nie był tylko sen?

Już na samych próbach do koncertu, kiedy zobaczyłam uruchomioną zapadnię, jeszcze bez całej gry świateł, robiło to niesamowite wrażenie. Pamiętam, jak z dreszczykiem emocji czekaliśmy na opuszczenie zapadni, by mogli umieścić fortepian i mnie (śmiech) we właściwym miejscu, gdzie oczekiwałam na wyjazd na scenę główną. Jak się czułaś, wyjeżdżając przy fortepianie z zapadni sceny Centrum Spotkania Kultur w Lublinie? W ciężkim, niebieskim dymie przypominającym chmury wyłaniałaś się spod sceny... Dla mnie było to spełnienie jednego z cichych marzeń, o którym nawet nie myślałam, że może się kiedyś ziścić, i to tak niespodziewanie. Już na samych próbach do koncertu, kiedy zobaczyłam uruchomioną zapadnię, jeszcze bez całej gry świateł, robiło