Farsa bez końca

Kiedy szedłem na przesłuchanie, ogarnął mnie niepokój – nie wiedziałem, czego się spodziewać i co może się wydarzyć. Po złożeniu naprawdę szczegółowych miejscami wyjaśnień byłem wolny – niestety, nie dowiedziałem się, jak długo cała ta farsa będzie trwała, ile jeszcze będę musiał wytrzymać bez mojego laptopa i pozostałych urządzeń, a także jak długo wymiar sprawiedliwości będzie mnie trzymał w niepewności. Widok ślimaczego tempa, w jakim prowadzone jest śledztwo, nie napawa optymizmem, lecz jedynie bardzo irytuje. Chciałbym, żeby zakończyło się ono w możliwie jak najszybszym terminie, żebym nie musiał zaprzątać swoich myśli pytaniami: czy skończę w więzieniu z wyrokiem, czy dostanę taką karę finansową, że odechce mi się czegokolwiek i żeby moi bliscy przestali się wreszcie o mnie martwić