Film Władysława Pasikowskiego z udziałem Bogusława Lindy miał dobre momenty i trzymał w napięciu. Ale z każdym kwadransem filmu coraz głośniej dudniło w głowie pytanie: gdzie tu sens, gdzie logika? „Zamach na papieża” nie był opowieścią o zamachu na papieża, Breżniew doszedł do wniosku, że przemoc rodzi przemoc, a metry do celu odliczane były po linii krętej, a nie prostej. Dosłownie!
Porywający thriller inspirowany prawdziwymi wydarzeniami i kulisami jednej z najbardziej tajemniczych operacji służb specjalnych XX wieku – zamachu na Jana Pawła II”. Znakomite hasło promujące film miało na celu przyciągnąć przed ekrany nie tylko kinomanów, ale i zainteresowanych najnowszą historią Polski, jakże skażoną trucizną
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów gpcodziennie.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu gpcodziennie.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas prenumerata@gpcodziennie.pl
