„Lany poniedziałek” (2)

Dłonie. Żylasta dłoń męska i drobna dłoń dziewczęca. Kancelaria opuszczonego internatu prawosławnego seminarium duchownego. Kandydaci na duchownych rozpierzchli się w tych wrześniowych dniach – wrócili do rodzin, znaleźli schronienie u przyjaciół lub znajomych. Internat zamieniono na szpital. Dziewczęca dłoń ściska dłoń męską. Mężczyzna leży na noszach. Jest ciężko ranny – jego stan nie pozwala na przeniesienie w inne miejsce. Nie chce być pozostawiony bez opieki. Upewnia się, że siostry na pewno go nie opuszczą. Lęk był mu obcy, kiedy bronił strategicznych pozycji. Teraz jest bezradny jak dziecko. Żołnierz z raną postrzałową ramienia, z odłamkami pocisku tkwiącymi w głowie, żołnierz ze zmiażdżoną nogą. Unieruchomiony, zdany na łaskę innych. W środku banalnego lub dramatycznego życia.